Gin uit Nederland
Gin wordt vaak gezien als een typisch Engels distillaat, maar komt oorspronkelijk uit Nederland. Men zegt vaak dat het de Engelse variant van jenever is, maar dat is niet helemaal waar. Al hadden de Britten dat vast graag gewild. We zeggen liever dat jenever de grootvader van gin is. Om uit te leggen hoe dat zit, moeten we beginnen bij het ontstaan van Jenever.
GESCHIEDENIS VAN GIN
Hoewel gin vaak als een typisch Engelse drank wordt beschouwd, liggen de wortels van dit distillaat in Nederland. We zeggen liever dat gin familie is van jenever. Jenever werd waarschijnlijk voor het eerst gemaakt in het begin van de 17e eeuw, door de Nederlandse arts Franciscus de le Boë Sylvius. Zijn ‘genièvre’ (Frans voor jeneverbes) was een distillaat op basis van jeneverbessen.
Gebruikt als medicijn
Het werd gebruikt als medicijn tegen maagklachten en galstenen. De naam genièvre werd al snel verbasterd tot genever en later jenever. De Engelsen op hun beurt kortten genever af tot gin. Jenever en gin zijn echter niet dezelfde drank. Jenever wordt over het algemeen gemaakt van gerst en gin wordt grotendeels gemaakt van andere granen.
Gin komt niet uit een geografisch beschermd gebied en mag dan ook overal ter wereld geproduceerd worden.
GROEI IN POPULARITEIT: VAN JENEVER TOT GIN
In 1688 trouwde de protestantse Willem III van Oranje met de Engelse Mary Stuart II. Hij claimde de troon en bracht jenever over naar Engeland. Willem III begon met het heffen van enorme belastingen op distillaten uit katholieke landen als Frankrijk. Gezien de populariteit van jenever groeide en de productie van binnenlandse distillaten door Willem III aangemoedigd werd, probeerden de Britten het recept voor jenever te kopiëren. Echter lukte het ze niet het recept voor het belangrijkste ingrediënt, moutdistillaat, te kraken. Hierdoor produceerden ze een uitgeklede versie van jenever, die zij gin noemden. Het is hierdoor dat jenever wordt beschouwd als de grootvader van gin. Lees hier meer over het verschil tussen gin en jenever.
GIN AAN BANDEN
Vanaf het moment dat de Britten zelf gin gingen produceren, werd het ruim voorhanden. Bovendien was het zo goedkoop dat het een populaire drank was onder de armen. Massa-alcoholisme en openbare dronkenschap vormden een steeds groter sociaal probleem. Het aantal sterfgevallen, vooral onder kinderen, groeide in die periode explosief. De regering probeerde de productie en consumptie van gin daarom aan banden te leggen. Met de invoering van de Gin Act van 1736 werden er hoge belastingen geheven op gin. Dat leidde onmiddellijk tot enorme rellen. In 1742 was de wet al niet meer van kracht. De Gin Act van 1751 was succesvoller. Volgens die wet mochten distilleerders hun gin alleen verkopen aan caféhouders met een licentie. Die licentie was redelijk betaalbaar. De kwaliteit van de gin werd door deze maatregelen beter en de prijs van gin werd langzaam opgevoerd.
Gin shops en gin palaces
Ondanks de maatregelen en prijsverhogingen bleef gin een immens populaire drank. Aan het begin van de 19e eeuw bestond de helft van de 15.000 Londense cafés uit gin shops. Rond 1830 ontstonden de eerste gin palaces, grote luxe taveernes die prachtig ingericht waren. Het drinken van gin werd steeds minder geassocieerd met dronkenschap en het vergeten van de dagelijkse beslommeringen en kreeg zelfs een hogere sociale status. In dezelfde periode werden ook veel grote ginhuizen opgericht. Gordon’s werd al gevestigd in 1769, Beefeater bestaat sinds 1863.
ONTDEK MEER!
Meer ontdekken over sterke dranken? Lees alles over de verschillende sterke dranken! Ontdek alles over tequila, wodka of limoncello. Meer een fan van cocktail? Deze dranken zijn de basis zijn van jouw favoriete cocktails! Bekijk hier alle cocktails !
