Duitsland

Duitsland kent een rijke traditie als wijnland. Al zo’n 2.000 jaar geleden introduceerden de Romeinen de wijnbouw in het land. De eerste wijngaarden werden aangelegd op de steile hellingen van het Moezeldal en later ook langs de oevers van de Rijn. Na de val van het West- Romeinse rijk in 476 hielden vooral kloosters zich met de wijnbouw bezig. In de late Middeleeuwen was het aantal beplante hectaren zelfs 3 keer zo groot als tegenwoordig. 

Voor het karakter van Duitse wijnen zijn 3 elementen bepalend. Allereerst is dat het relatief koele, maar toch milde klimaat, dat zeer geschikt is voor de wijnbouw. Minstens zo belangrijk is de ligging van de wijngaarden op steile hellingen langs rivieren en meren, waardoor de druiven meer zon en warmte krijgen. De warmte wordt namelijk gereflecteerd door het water. Ook de bodem speelt een grote rol. Leisteen vormt bijvoorbeeld een uitstekende ondergrond voor de riesling-druif. Elke regio heeft een andere bodemsamenstelling, die voor andere druiven geschikt is.

Het Duitse wijnbouwareaal beslaat iets meer dan 100.000 hectare. Het areaal bestaat uit 13 wijnbouwgebieden (Anbau-gebiete), waarvan er 11 in het zuidwesten van het land liggen: Ahr, Mosel-Saar-Ruwer, Mittelrhein, Rheingau, Nahe, Rheinhessen, Hessische Bergstrasse, Franken, Württemberg, Pfalz en Baden. De laatste 2 regio’s, Saale-Unstrut en Sachsen, liggen veel oostelijker, op het grondgebied van de voormalige DDR. Het aantal hectaren wijngaard verschilt sterk per regio. Rheinhessen en Pfalz zijn de grootste gebieden, gevolgd door Baden, Mosel-Saar-Ruwer en Württemberg. De Rijn, Moezel, Main en Neckar zijn de belangrijkste rivieren waarlangs deze wijnregio’s liggen. De Anbau-gebiete zijn onderverdeeld in Bereiche (districten), die weer bestaan uit Grosslagen (een aantal wijngaarden) en Einzellagen (één specifieke wijngaard).

De kwaliteitswijnen uit de 13 gebieden komen van rijpere druiven en voldoen aan de hoge kwaliteitsnormen van de strenge Duitse wijnwetgeving. Ze bestaan in een droge, halfdroge en zoete versie de beste Duitse wijnen, gemaakt van volledig rijpe druiven. Elegante wijnen die lang kunnen ouderen op fles. 6 Prädikat-vermeldingen geven oplopend het suikergehalte van de geoogste druif aan:

• Kabinett: licht en droog
• Spätlese: late oogst, geconcentreerder dan Kabinett, maar kan droog zijn
• Auslese: volrijpe druiven, vaak omschreven als ‘uitgezochte oogst’
• Beerenauslese: speciaal geselecteerde overrijpe druiven, vaak druiven aangetast door edele rotting
• Trockenbeerenauslese: druiven aangetast door edele rotting
• Eiswein: voor Eiswein worden de druiven in bevroren toestand geplukt en geperst

De Duitse wijnetiketten bevatten veel informatie, waardoor ze niet altijd even makkelijk ‘leesbaar’ zijn. Om de keus te vergemakkelijken zijn daarom in 2000 2 nieuwe termen ingevoerd: Classic en Seleccion. Zo ziet de consument in 1 oogopslag om welk type wijn het gaat:

• Classic: de betere, droge wijn uit een van de 13 wijnregio’s, en gemaakt van een van de klassieke streekeigen druivenrassen. Heerlijke wijnen, geschikt voor elke dag, als aperitief of bij de maaltijd
• Seleccion: een superieure droge wijn, die gemaakt is van met de hand geplukte druiven uit één specifieke wijngaard. De opbrengst per hectare is beperkt en het druivenras moet ook weer typisch zijn voor de streek. De wijn ondergaat een extra kwaliteitskeuring.